Onlangs heb ik het hardlopen maar weer eens opgepakt. Al die vergaderingen waar je als gemeenteraadslid naar toe moet en/of verwacht wordt zorgden er het afgelopen jaar voor dat mijn wekelijkse sportavond regelmatig het onderspit moest delven. Het hardlopen bleek ik gelukkig nog niet verleerd (over het tempo zal ik het maar niet hebben). Het geeft in ieder geval ruim voldoende gelegenheid om de bermen te bekijken. Die ondanks de onlangs gehouden zwerfvuilactie toch aardig gevuld met zwerfvuil bleken te zijn.
Nou moet ik bekennen dat ik waarschijnlijk in een gebied loop waar die opruimende schoolkinderen uit onze gemeente niet zijn geweest. En ook dat ik grotendeels langs een ‘schoolroute’ loop. Maar het is en blijft verbazingwekkend wat er zoal te vinden is. Papier, kauwgumverpakking, bananenschillen.
Op het parkeerterrein bij het station stond zelfs heel eenzaam een flesje bier fier overeind. Ik heb maar niet gecheckt of er nog wat in zat. Langs het deel van het Trichtse voetpad dat langs het spoor loopt vond ik diverse lege 6-pack verpakkingen van roze koeken. Kennelijk fietst/loopt daar regelmatig een groot roze koeken liefhebber. Maar wat er vooral ligt zijn lege blikjes en plastic flesjes. Zouden die daar allemaal terechtkomen door jongeren die wellicht een aantal jaar geleden nog braaf zwerfvuil rondom hun school ruimden?
Ik vraag het me trouwens ook af waar die hype van blikjes en plastic drankflesjes vandaan komt. Wanneer is die van start gegaan? Uit mijn jeugd (hier spreekt een 50 plusser) kan ik me niet herinneren dat wij met drinken liepen of fietsten. Je kocht wat in de kantine op school en dronk het daar op, maar onderweg? Je hield je dorst op tot je weer thuis was (scheelde ook een hoop toiletbezoek trouwens) of dronk wat water uit de kraan. Alhoewel, ik kan me nog treinreizen herinneren van heel lang geleden. Ik ben namelijk een spoordochter dus reisde al heel jong door Nederland, vooral ook omdat we toen nog geen auto hadden en familie allemaal ver weg woonde. Je deed er toen bijvoorbeeld een hele dag over om met het openbaar vervoer van onze woonplaats Venlo naar de oom en tante in Ouddorp te reizen. Wat een weekje vakantie aldaar toch wel rechtvaardigde.
Reizen duurden dus lang. En onderweg kon je dan toch wel eens iets kopen. Op de grote stations liep er dan een meneer met een karretje op de perrons langs de treinen die alsmaar ‘koffie’ riep. En dan het woordje koffie met zo’n mooie lange uithaal van de eerste lettergreep. Via de geopende raampjes werd het drinken, en allerlei andere waren, verkocht. Dat zou nu niet meer kunnen want alle raampjes in de treinen die nog open kunnen, kunnen dat nog maar een heel klein stukje. Zodat we niet na het slopen van de inventaris deze naar buiten gooien.
Van latere tijd waren de wagentjes in de trein, waar je ook van alles bij kon kopen. Koffie en koek en dergelijke. In de dubbeldeks ‘koploper’ treinen werden zelfs speciale liftjes gebouwd om die karretjes zowel boven als beneden te kunnen gebruiken. Die karretjes zijn volgens mij helemaal verdwenen. De liftjes ook neem ik aan. Misschien wel omdat iedereen tegenwoordig zijn/haar eigen drinken meeneemt. Alhoewel, zelf neig ik er bij het treinreizen naar om vooraf toch nog snel even bij de Kiosk een grote beker koffie te halen, die ik na gebruik wel netjes in de afvalbak deponeer hoor. Opgeruimd staat netjes.
In ieder geval denk ik wel, dat als er statiegeld op blikjes en plastic flesjes geheven gaat worden, de bermen stukken schoner worden. Ofwel men levert zelf zijn/haar blikjes en flesjes in, ofwel anderen verdienen snel wat bij door het verzamelen ervan in de bermen.