Sport en bewegen staan hoog op de gemeentelijke agenda. Wij bewegen namelijk te weinig. Wat leidt tot overgewicht en allerlei daaraan gerelateerde kwalen die de samenleving door de hoge zorgkosten, (te) veel geld (gaan) kosten. Dus wordt er van alles bedacht om ons, en kinderen in het bijzonder, aan het bewegen te zetten. Breedtesport. Het BIOS project. Combinatiefunctionaris sport…

Er zijn speeltuinen, zwembaden, gymzalen, sportscholen en sportverenigingen. Maar televisie kijken en (spel)computeren lijken te winnen. Hoeveel kinderen spelen nog vaak buiten? Hoeveel ouders brengen nog hun kroost te voet of met de fiets naar school? Daarnaast worden we overal geconfronteerd met calorierijke verleidingen. En krijgen wij en onze kinderen die vaak ongemerkt veel te veel binnen. Zoals met die handig verpakte ‘schoolkoekjes’, je schrikt van het aantal calorieën in zo’n gemaksverpakking.

Ik weet nog, dankzij mijn beste vriendin die destijds de actieposter ontwierp, dat rond 1980 gymnastiekvakleerkrachten actie voerden omdat zij in het basisonderwijs werden afgeschaft.

Hun protest werd niet gehoord. Vanaf 2001 is op de Pabo het vak gymnastiek niet meer verplicht. Met tot gevolg dat er nu veel leerkrachten in het basisonderwijs geen gymlessen mogen geven. De gevolgen voor het gymnastiekonderwijs zijn dramatisch. Als je dat weet doen al die projecten en subsidies die nu beschikbaar komen mij vooral denken aan de spreekwoorden van het kind en het badwater en het kalf en de put.

Maar goed, het geld is er en daar gaan we iets mee doen. Laten we het zo effectief mogelijk inzetten door het gymnastiekonderwijs onder schooltijd te verbeteren. Daarmee bereiken we alle kinderen en niet een selecte groep.

Dat moet wel goed gebeuren. Dus wil ik de gymnastiekvakleerkracht terug op de basisschool!