Ik heb eens een oude dame van in de tachtig geïnterviewd. Zij woonde vroeger (zestiger jaren) langs een weg waarover veel voetballer(tjes) heen en weer naar het voetbalveld fietsten. En ook toen al kon je in de kantine lekkers kopen. Waaronder bakjes patat. Die patat werd vaak al fietsend op de terugweg genuttigd en het restafval over de heg van tuinen gekieperd. ,,’t Was verschrikkelijk zoveel.’’ aldus eerder genoemde mevrouw. Zwerfvuil is dus niets nieuws. Lees verder →

Zwerfvuil opruimactie. Zo’n actie mag je als gemeenteraadslid/hotemetoot officieel komen openen. Die eer viel mij te beurt bij de Minzerie in Enspijk. Nou heb ik in het verleden al vaker aan dit soort acties meegewerkt op de Trichtse basisschool van mijn kinderen. Maar dan als een van die (steeds minder beschikbare) ouders die overdag nog tijd kunnen vrijmaken om dit soort acties te begeleiden. Ik herinner me van die keren dat er dan inderdaad een of andere hotemetoot kwam om de boel officieel te openen. Die dan een toespraak hield die niet echt aan al die kindertjes besteed was en vooral ook veel te lang duurde want ze wilden gewoon lekker buiten met die grijpertjes aan de slag en wat die hotemetoot daar nou stond te vertellen…dat drong niet echt door. Ze waren even lekker buiten om een uur of wat later enthousiast met (helaas) volle vuilniszakken, sommigen zelf stomverbaasd over wat er allemaal gevonden was, bij school terug te keren. Operatie zwerfvuil geslaagd. Dorp opgeruimd. Lees verder →