De laatste gemeenteraadsvergadering van het jaar 2011 zorgde voor een uitermate vervelend begin van het politieke kerstreces in Geldermalsen. Helaas moet ik bekennen dat ik, mijn fractie en bijna iedereen met stomheid was geslagen.

Een prima collegevoorstel werd door de oppositie verworpen. Daar kan ik nog inkomen. Dat is vaak een natuurlijke reactie, tegen stemmen omdat je niet in de coalitie zit. Maar dat een coalitiepartner een voorstel, dat nota bene gesteund werd door de eigen wethouder, afwees en daarnaast een ander lid van het college van burgemeester en wethouders, onze D66 wethouder, met geheven vingertje een laatste waarschuwing gaf … dat liet ons sprakeloos.

De gevolgen zijn groot. Groter dan de oppositiepartijen zich hebben gerealiseerd. En dan heb ik het niet over het beschadigen van een wethouder. Ik heb het over de problemen die opdoemen voor welzijnsinstellingen in onze gemeente die belangrijk werk verrichten voor peuters, ouderen en jongeren. Zij worden door eerder genomen besluiten van de raad twee keer zo hard getroffen door bezuinigingen dan andere welzijnsorganisaties en verenigingen. Iets wat destijds bij het nemen van die beslissingen niet voorzien was. Een voorstel om dit te voorkomen is mede dankzij een collegepartij verworpen. De reden? Ik kan er slechts naar gissen. Het was in ieder geval niet in het belang van onze inwoners.

Kerst. Reces. Tijd voor reflectie. Nadenken over de toekomst. Over een financieel gezonde en sociale gemeente die in staat is inwoners die dat echt nodig hebben te ondersteunen. Hiervoor hebben we vooral doordachte keuzes nodig. Nu dubbel bezuinigen op welzijnsinstellingen die we in de toekomst wellicht hard nodig hebben is kortom gewoon dom.

Uit voor u wellicht onverwachte hoek put ik hoop. ,,Als schepselen begiftigd met verstand en geweten mag van ons worden gevraagd dat we dit vertalen in dagelijkse zorg voor de aarde en inzet voor een rechtvaardige samenleving.’’ Aldus onze vorstin. En: ,,Laten wij zeggen wat wij hopen en doen wat wij kunnen.’’ Hoopt en doet u in 2012 met ons mee? Dan bent u elke dinsdagavond welkom op het gemeentehuis om uw hoop kenbaar te maken en met ons te doen wat u kan.

Stilstand is achteruitgang. Dit leerde ik tijdens de economielessen op mijn middelbare school maar heb ik eigenlijk nooit zo gesnapt. Gelukkig is een mens nooit te oud om te leren.

In het kader van het Elfdorpenspel heb ik voor mijn werk een rondgang langs bijna al onze dorpen gemaakt en veel inwoners gesproken. Inwoners die zich inzetten voor hun eigen dorp, maar die allen (op Geldermalsen na) dezelfde klacht hebben: er is hier in jaren geen huis gebouwd, die stilstand is niet goed voor ons dorp.

In heel Nederland neemt het gemiddelde aantal bewoners van een huis af. Stilstand in woningbouw levert dus achteruitgang van het aantal inwoners op. Met minder leerlingen op school (als die er tenminste nog is) en krimpende verenigingen. Terwijl juist scholen en verenigingen onze dorpen zo aantrekkelijk maken. Dat er in de dorpen amper gebouwd is komt door de keuze die jaren geleden gemaakt is voor het twee kernenbeleid: voorzieningen en ook woningbouw moesten in Geldermalsen en Beesd komen.

Achteraf toch niet zo’n goede keuze.

Als gemeenteraad staan we nu voor keuzes wat betreft de toekomst van onze gemeente. Financieel zitten we in zwaar weer. Hoe houden wij desondanks onze dorpen leefbaar? Maken we nu de goede keuzes? In ieder geval niet door de subsidies op verenigingen en cultuur en voorzieningen voor de zwakkeren in onze samenleving verder uit te kleden (dat doet de Rijksoverheid al). Wel door sterke dorpsgemeenschappen mogelijk te maken. Dat kan onder andere door te kiezen voor gefaseerde woningbouw in alle dorpen zodat de terugloop in de dorpen stopt en die gemeenschappen sterker worden. Daarvoor mogen wat D66 betreft best gemeentelijke reserves aangesproken worden. Reserves leg je immers aan in financieel betere tijden om indien nodig te gebruiken.

Indien nodig is beslist nu.

Ik heb eens een oude dame van in de tachtig geïnterviewd. Zij woonde vroeger (zestiger jaren) langs een weg waarover veel voetballer(tjes) heen en weer naar het voetbalveld fietsten. En ook toen al kon je in de kantine lekkers kopen. Waaronder bakjes patat. Die patat werd vaak al fietsend op de terugweg genuttigd en het restafval over de heg van tuinen gekieperd. ,,’t Was verschrikkelijk zoveel.’’ aldus eerder genoemde mevrouw. Zwerfvuil is dus niets nieuws. Lees verder →

Zwerfvuil opruimactie. Zo’n actie mag je als gemeenteraadslid/hotemetoot officieel komen openen. Die eer viel mij te beurt bij de Minzerie in Enspijk. Nou heb ik in het verleden al vaker aan dit soort acties meegewerkt op de Trichtse basisschool van mijn kinderen. Maar dan als een van die (steeds minder beschikbare) ouders die overdag nog tijd kunnen vrijmaken om dit soort acties te begeleiden. Ik herinner me van die keren dat er dan inderdaad een of andere hotemetoot kwam om de boel officieel te openen. Die dan een toespraak hield die niet echt aan al die kindertjes besteed was en vooral ook veel te lang duurde want ze wilden gewoon lekker buiten met die grijpertjes aan de slag en wat die hotemetoot daar nou stond te vertellen…dat drong niet echt door. Ze waren even lekker buiten om een uur of wat later enthousiast met (helaas) volle vuilniszakken, sommigen zelf stomverbaasd over wat er allemaal gevonden was, bij school terug te keren. Operatie zwerfvuil geslaagd. Dorp opgeruimd. Lees verder →

MFC, ja of nee

Eind jaren tachtig zette ik mijn eerste schreden in ‘bestuurlijk’ Geldermalsen. Als voorzitter van speel-o-theek ’t Stokpaardje, een enthousiast clubje jonge ouders dat zich inzette voor andere ouders en hun kinderen, mocht ik zitting hebben in het gebruikersbestuur van de Zeshoek.  De gemeente verrichte geen onderhoud meer aan het gebouw want, verzekerde toenmalig CDA wethouder van de Vendel ons, over twee jaar hebben we nieuwe huisvesting voor jullie. Anno 2011 ben ik heel wat ervaring op bestuurlijk gebied rijker en zit de speel-o-theek nog steeds in de Zeshoek (of wat daar nog van over is).

Als raadslid mag ik deze maand meebeslissen over het al dan niet groen licht geven voor een Multifunctioneel Centrum (MFC) met daarin ook een plekje voor die speel-o-theek. Een club waar ik al lang niet meer bij betrokken ben maar die wel symbool kan staan voor al die organisaties waarvoor het MFC bedoeld is. Organisaties die het wonen in Geldermalsen een stuk ‘aangenamer’ maken. Organisaties die staan of vallen bij het enthousiasme van inwoners van onze gemeente.  Allemaal mensen die, verbazingwekkend genoeg, hun enthousiasme hebben weten te behouden. Ondanks dat de al meer dan 20 jaar geleden beloofde huisvesting nog steeds niet gerealiseerd is.

Het MFC is financieel haalbaar, ook op de langere termijn, zo blijkt uit het voorstel van het college van B&W. Het kan ook verkeersveilig. Eisen door de vorige gemeenteraad gesteld. Wat gaan wij als nieuwe gemeenteraad nu doen? Opnieuw discussiëren of nu eindelijk de knoop doorhakken? Ook al is niet ieder raadslid het 100% eens met de plek waar het MFC komt, laten we ervoor zorgen dat medio 2014 al die actieve inwoners van onze gemeente een fatsoenlijk onderdak voor hun organisaties krijgen!